Anoreksja – inaczej jadłowstręt psychiczny – jest zaburzeniem odżywiania. Osoba dotknięta tą przypadłością robi wszystko, aby maksymalnie zbić masę swojego ciała, nawet kiedy nie ma nadliczbowych kilogramów. Ma ona zaburzone widzenie własnego ciała, które wciąż wydaje się za grube.
Przyczyny anoreksji
Zadając w przypadku tej choroby pytanie o przyczyny, trzeba pamiętać, że problem ten dotyka i ciała i psychiki, co komplikuje całą sytuację.
U podstaw anoreksji stoją najczęściej:
– uwarunkowania genetyczne – gdy w rodzinie były już przypadki zaburzeń odżywiania,
– zaburzenia neurologiczne (zwłaszcza neuroprzekaźnictwie),
– poczucie braku kontroli nad własnym życiem i sobą samym – osoba chce udowodnić sobie, że jednak panuje choć nad częścią swojej rzeczywistości.
Jak to się zaczyna?
Jeśli chodzi o początki anoreksji, objawy często bywają niepozorne i nikogo z bliskich osoby chorej nie martwią.
Może zacząć się od nagłej zmiany codziennego menu, ograniczeń w jadłospisie, bo ktoś tłumaczy się, że ma kilka kilogramów do zrzucenia – choć często nie jest to prawdą. Do tego chory zaczyna odmawiać jedzenia w domu, bo twierdzi, że jadł już „na mieście” lub u znajomego. Tymczasem prawda jest taka, że od rana nic nie jadł albo coś o bardzo małej liczbie kalorii. Rodzinę powinno zaniepokoić też to, że jeden z jej członków od jakiegoś czasu nie jada w towarzystwie nawet jednej osoby.
Kolejnym podstępem stosowanym przez osobę zaczynającą cierpieć na anoreksję, może być nagłe zainteresowanie kuchnią i gotowaniem. Dla wielu ludzi lubić gotować oznacza równocześnie lubić jeść, jest więc to dobrą przykrywką dla kogoś, kto zamierza się głodzić.
Brak pokarmu lub jego śladowe ilości w końcu zaczyna powodować spadek wagi. Anorektyk stara się maskować zmiany w wyglądzie odpowiednim ubraniem. Jeśli więc ktoś – przy zmianach w zwyczajach żywieniowych – zaczyna się nagle zupełnie inaczej ubierać (zazwyczaj w rzeczy maskujące wygląd), powinno być to kolejnym powodem do zmartwienia.
Jednak – niestety – początki anoreksji objawy nadal zbyt często nie bywają uchwycone na czas.
Im później, tym trudniej pomóc
Osoba dotknięta anoreksją nie przyzna się, że ma problem. Zawsze powie, że wszystko jest w porządku. A jej organizm podlega w międzyczasie wyniszczeniu. Jeśli przekroczy pewną granicę, już spoza niej nie wróci. A anoreksja w mniej więcej 20% zdiagnozowanych przypadków kończy się śmiercią.
Objawy początków anoreksji bywają trudne do wyłapania, zwłaszcza przy dzisiejszym trybie życia całych rodzin i kulcie idealnej sylwetki. Dlatego tak istotne jest, aby rozmawiać ze swoimi dziećmi o różnych problemach i ich nie unikać.